چرا کیمیاگر تمام فلزی برترین انیمه محسوب میشود؟

بدون شک، این یکی از بهترین برنامه تلویزیونی تمام دوران است، نه فقط برای انیمیشن. (مقاله شامل اسپویلر نیست)

این نظر من نیست  بلکه نظر کاربران منتقدان و بخصوص طرفدارن ژاپنی هست که میان هزاران انیمه این کار شاید در حال حاضر محبوب ترین باشد ولی بدون شک تاثیر و اهمیتی بالایی در به شهرت رسوندن صنعت انیمه دارد.

از کجا شروع کنم؟ کاراکترهایی زیاد که ، تقریباً همگی بی عیب و نقص اجرا شده اند. از شخصیت های اصلی ما، اد و آلفونس، تا روی موستانگ و میس هیوز، هوئنهایم، اسکار، سولف جی.، لینگ و هفت گناه مرگبار، به چند مورد اشاره می کنیم. این به سادگی نفس گیر است که چگونه تقریباً هر شخصیت اصلی دارای قوسی به خوبی توسعه یافته و پویا با بقیه بازیگران است. هرگز انتظار نداشتم که به این همه شخصیت از یک نمایش اهمیت بدهم. هرگز شخصیتی وجود نداشت که من به عنوان یک شخصیت بد تحقیر کنم، اگرچه تعداد زیادی شخصیت وجود داشتند که دوست داشتم آنها را تحقیر کنم.

موسیقی متن کاملاً خیره کننده است، اگرچه می گویم که برخی از آهنگ های ارکستر بسیار زیاد استفاده می شوند. اما آنچه آنها دارند باور نکردنی است. همچنین یکی از دلایلی که من عاشق موسیقی ژاپنی یا حداقل گروه‌هایی که در افتتاحیه‌ها حضور داشتند، همین نمایش بود. باز هم توسط Yui، هولوگرام از Nico Touches The Walls، و Golden Time Lover توسط Sukima Switch آثار مورد علاقه شخصی من هستند.

انیمیشن هرگز خسته کننده نیست، و من عاشق این هستم که پس زمینه ها با دست نقاشی شده اند. صحنه‌های مبارزه، مخصوصاً نزدیک به پایان، برای تماشای باورنکردنی و جزو صحنه‌های مورد علاقه من هستند. تنها گلایه من این است که ای کاش بیشتر بود و برخی از آنها کاملاً کوتاه هستند.

همانطور که قبلاً گفتم، با درهم تنیدگی تقریباً همه شخصیت های اصلی مشخص می شود. بسیار آسان است که ببینید چگونه رشته‌ها و ایده‌های طبقاتی کاملاً در طبقه بزرگ‌تر بافته می‌شوند، زیرا هیچ چیز سر جای خود نیست و همه چیز به طرح و مضامین کلی کمک می‌کند. من در مورد پایان متناقض هستم زیرا چند چیز وجود داشت که می خواستم آن را از دست بدهم، اما آنچه که هست آنقدر شگفت انگیز است که من با آن مشکلی ندارم. این نمونه عالی از یک طبقه است که به طور کامل به هر رشته و قوس شخصیتی پایان می دهد و آن را به یک شاهکار کامل تبدیل می کند، همچنین نحوه برخورد آن با مفاهیم تنفر، انتقام و رستگاری.

داستان زیبا، و پیچش های داستانی خدای من. هیچ چیز از جایی به دست نمی آید و همه چیز کاملاً تنظیم شده است. جهان قوانینی دارد و سیستم جادویی از آنها پیروی می کند در حالی که هنوز چیزها را از شما پنهان می کند. پیچیدگی داستانی بزرگ سریال حتی باعث شد من با صدای بلند فریاد بزنم که چقدر احمق بودم که چیزی آنقدر واضح و در عین حال کاملاً پنهان را ندیدم.

وقتی برای اولین بار در مورد Fullmetal Alchemist: Brotherhood شنیدم شک داشتم. با توجه به اینکه انیمه اصلی Fullmetal Alchemist اولین انیمیشنی بود که من تا به حال به طور کامل تماشا کردم و جرقه ای بود که عشق وسواس گونه من به انیمه ای را که هنوز هم دارم، شعله ور کرد، بازسازی آن حداقل غیر ضروری به نظر می رسید. چه چیزی می تواند بهتر از نمایشی به خوبی Fullmetal Alchemist باشد؟

در حوالی قسمت 13، زمانی که توطئه های دو انیمه از هم جدا شد، من شروع به شک کردم که این داستان ممکن است واقعاً خوب باشد. با شروع پخش اپیزودها، متوجه شدم که نه تنها خوب، بلکه فوق العاده بود. بعد از اتمام سریال، بدون شک می دانستم که انیمه مورد علاقه خود را در تمام دوران دیده ام. اخوان در سطوح مختلف نسبت به نسخه اصلی برتری دارد که این دو نمایش قابل مقایسه نیستند.

چیزهایی که دوست داشتم:

 صدا پیشگان با دقت انتخاب شدند تا اطمینان حاصل شود که هر شخصیت به طور دقیق به تصویر کشیده می شود. توصیه می کنم با زیرنویس به زبان ژاپنی تماشا کنید. این به سادگی بهتر است. صداپیشه های آمریکایی خوب کار کردند، اما صداپیشگان ژاپنی حرفه تر عمل کرده اند. صداگذاری واقعا عالی است. این حرفه در ژاپن بسیار جدی گرفته می شود و آنها این کار را فوق العاده خوب انجام می دهند.

دوم اینکه خط داستان خیلی بهتر از سری اول نوشته شده بود. طبقه به زیبایی جریان می یابد زیرا ما شاهد سفر شخصیت ها و پیچش ها و چرخش های بسیاری هستیم که رخ می دهد.

شخصیت پردازی هم عالی بود من دوباره به صداها اشاره می کنم، اما همچنین به نحوه تعامل شخصیت ها با قوانین پیچیده دنیایی که در آن زندگی می کنند، اشاره می کنم.

در نهایت، انیمیشن بسیار روان است. همانطور که معمول است، هیچ نماهای ارزان قیمتی از شخصیت ها وجود ندارد که صحبت می کنند، اما حرکت نمی کنند (به Neon Genesis Evangalion مراجعه کنید).

طرح شامل مضامین اخلاقی مبهم است. مواد بسیار تیره ای در آن وجود دارد. با این حال، نور نیز وجود دارد. پس از مشاهده برخی چیزهای دلگرم کننده در این نمایش، واقعاً لذت بخش است که شاهد برخی از چیزهای بد دلخراش نیز باشیم.

همانطور که در عنوان عنوان کردم، معتقدم این بهترین سرگرمی انیمیشنی است که تا کنون ساخته شده است. اگر قرار است فقط یک انیمیشن تماشا کنید، آن را این یکی بسازید. اگر انیمه تماشا می کنید و FMAB را ندیده اید،زندگی شما کاملاً تلف خواهد شد. آخرین باری که یک کارتون 25 ساعته را تماشا کردید و علیرغم این واقعیت که پس از پایان, زندگی شما به نوعی پوچی می شد،  بود؟ یه لطفی به خودتون بکنید و حتما این انیمه جذاب رو تماشا کنید.